Με επισημότητα, αλλά και πλήθος κόσμου έγινε σήμερα ο πανηγυρικός εσπερινός στην Ιερά Μονή Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, στην Γρίβα Γουμένισσας.
Πρόκειται για το καθιερωμένο διήμερο εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα πάντα την Δευτέρα και Τρίτη μετά το Πάσχα, στην επέτειο εορτής των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, που είναι την Τρίτη του Πάσχα. Χοροστατούντος του μητροπολίτου Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου, κ.κ. Δημητρίου, έγινε σήμερα (Λαμπροδευτέρα) ο πανηγυρικός εσπερινός.
Αύριο (Λαμπροτρίτη) θα γίνει το πρωί η θεία λειτουργία και θα ακολουθήσει λιτανεία των ιερών λειψάνων των Αγίων, αλλά και προσκύνηση τμήματος της Τιμίας Κάρας του Αγίου Ραφαήλ.
Επίσης, την Κυριακή των Μυροφόρων (δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα) θα δοθεί στους πιστούς η δυνατότητα, όπως κάθε χρόνο, για προσκύνηση τμήματος της αφθάρτου χειρός της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής (τόσο στη θεία λειτουργία της Κυριακής, όσο και στον Εσπερινό την προηγούμενη μέρα).
Πλήθος πιστών παραβρέθηκε στον εσπερινό, όχι μόνο από τον νομό Κιλκίς, αρκετοί από Θεσσαλονίκη και γειτονικές περιοχές. Εκτός από τα θαυματουργά λείψανα των Αγίων, οι χριστιανοί επισκέφτηκαν και τον τάφο της γερόντισσας Μαρίας Τσολάκη, που θεωρείται ευεργέτης της Μονής και υπέδειξε τον συγκεκριμένο τόπο όπου ανευρέθηκαν τα χαριτόβρυτα λείψανά τους.
Υποδοχή της Παναγίας Βηματάρισσας
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως έγινε γνωστό ότι την Παρασκευή 30 Μαΐου στην Ιερά Μονή θα γίνει υποδοχή αντιγράφου της Ιεράς εφέστιας εικόνας της Παναγίας Βηματάρισσας, από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.
Το θαυμαστό γεγονός
Η ιστορία της από αρχαιοτάτων χρόνων. Η εικόνα της και η θέση της στην Μονή άρρητα συνδεδεμένη με ένα θαυμαστό γεγονός, όπως αναφέρει το romfea.gr.
Η εικόνα αυτή, σύμφωνα με την παράδοση, ανευρέθηκε από τον Αρκάδιο, γιο του Μεγάλου Θεοδοσίου, του αυτοκράτορα του Βυζαντίου, ο οποίος ύστερα από ναυάγιο κατέληξε στην περιοχή της μετέπειτα μονής Βατοπεδίου και στον τόπο αυτόν βρήκε αυτήν την εικόνα.
Η εικόνα της Παναγίας της Βηματάρισσας έγινε γνωστή από ένα θαυμαστό γεγονός που έλαβε χώρα τον 10ο αιώνα.
Τότε όλες οι παραθαλάσσιες περιοχές μαστίζονταν από επιδρομές αράβων που λεηλατούσαν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Έτσι σε μια επιδρομή που έγινε και τότε ο βηματάρης (σ.σ.: μοναχός υπεύθυνος για το Ιερό Βήμα), ονομαζόμενος Σάββας, μόλις αντιλήφθηκε την είσοδο των Αράβων στην Μονή, έτρεξε προς το Ιερό Βήμα και ως υπεύθυνος για τα εκεί κειμήλια και όχι μόνο, παίρνει στα χέρια του την εικόνα της Παναγίας που φυλασσόταν στο Άγιο Βήμα (εξ’ ου και Παναγία Βηματάρισσα), μαζί με τον σταυρό του Μεγάλου Κωνσταντίνου καθώς και μια λαμπάδα που ήταν αναμμένη μπροστά στην εικόνα της Βηματάρισσας και τα πέταξε στο πηγάδι για να τα διαφυλάξει από την μανία των Αράβων.
Το μοναστήρι λεηλατήθηκε με βάναυσο τρόπο και πολλοί μοναχοί μαζί με τον βηματάρη Σάββα πιάστηκαν αιχμάλωτοι και οδηγήθηκαν στην Κρήτη.
Πέρασαν περίπου 70 χρόνια που ο Σάββας έφερε μέσα του το μυστικό της κρυμμένης εικόνας ώσπου ο Νικηφόρος Φωκάς απελευθερώνει την Κρήτη και πλέον έτσι ελευθερώθηκε και ο Σάββας.
Υπέργηρος πλέον ταξιδεύει και γυρνά στην μονή της μετανοίας του. Όταν έφτασε, αμέσως αντιλήφθηκε πως η κρυμμένη εικόνα της Παναγιάς μέσα στο πηγάδι δεν είχε ανευρεθεί και αναζητά τον τότε Ηγούμενο της Μονής Νικόλαο και τους υποδεικνύει να ανοίξουν το πηγάδι.
Και εκεί, ω του θαύματος, βλέπουν τον Σταυρό, την Εικόνα της Παναγίας της Βηματάρισσας όρθια πάνω στο νερό και, ω του παραδόξου θαύματος, η λαμπάδα εβδομήντα χρόνια μετά έκαιγε άσβεστη και απείραχτη μπροστά στην εικόνα της Παναγιάς.
Αφού έβγαλαν από το πηγάδι τα κειμήλια αυτά, τοποθέτησαν σε θρόνο επί του Ιερού Βήματος πίσω από την Αγία Τράπεζα την εικόνα της Παναγίας και μπροστά της την λαμπάδα που από τότε εις ένδειξη ευγνωμοσύνης οι μοναχοί προσπαθούν να την κρατούν, συμπληρώνοντας κερί, άσβεστη μέχρι και σήμερα.
Ειδυλλιακή τοποθεσία
Η Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ βρίσκεται σε κατάφυτη πλαγιά του όρους Πάικου, σε υψόμετρο 600 μ. με θέα την κοιλάδα του Αξιού, στην περιοχή του χωριού Γρίβα και σε απόσταση 7 χιλιόμετρα από τη Γουμένισσα νομού Κιλκίς.
Ιδρύθηκε το 1992 από το Μητροπολίτη Γουμενίσσης κ.κ. Δημήτριο και τη συνοδεία του, και είναι καρπός ιδιαίτερης ευλάβειας προς τους νεοφανείς μάρτυρες Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, οι οποίοι εμφανίστηκαν στην εποχή μας (1959-1962) 500 χρόνια μετά το μαρτύριό τους.
