Υπάρχουν παραστάσεις που δεν ανεβαίνουν απλώς για να ψυχαγωγήσουν, αλλά για να αγγίξουν καρδιές. Το θεατρικό έργο, «δε στόκερσ» που παρουσιάσθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών, είναι μία από αυτές. Με οδηγό την αποδοχή και συντροφιά την ευαισθησία, η παράσταση κουβαλά έναν διπλό σκοπό. ‘Εναν καλλιτεχνικό κι έναν βαθιά ανθρώπινο.
του Γιώργου Ροδάκογλου
Οι πρωταγωνιστές, μέσα από το χιούμορ αλλά και τη συγκίνηση, ξετυλίγουν την ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων που αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα. Συναντιούνται σε μια ομαδική ψυχοθεραπεία και, μέσα από την επαφή, τον λόγο και την ειλικρίνεια, βρίσκουν δρόμους για τη λύτρωση. Είναι ένα έργο για τη δύναμη της αποδοχής του άλλου, αλλά και του εαυτού μας.
Το ίδιο αυτό μήνυμα αγκαλιάζει και όσους παλεύουν με τον καρκίνο. Η αποδοχή του πόνου, της αλλαγής, της νέας εικόνας. Η παράσταση δεν μένει μόνο στη σκηνή. Περνά στην πράξη. Όλα τα έσοδα προσφέρονται στον Σύλλογο Καρκινοπαθών, για την αγορά περουκών. Ένα δώρο αξιοπρέπειας, ένα άγγιγμα αγάπης, μια πράξη ουσιαστικής στήριξης.
Η θεατρική παράσταση της Βιβής Παπαδοπούλου μας δίνει ένα παράδειγμα αληθινής τέχνης, εκείνης που κοιτά στα μάτια την κοινωνία και προσφέρει. Σε όλους τους συντελεστές, το «μπράβο» είναι λίγο. Γιατί όταν το θέατρο γίνεται αλληλεγγύη, τότε η σκηνή φωτίζεται όχι μόνο από προβολείς, αλλά και από ψυχές.
