Ξεδιπλώθηκε και σήμερα (17/1) στο δικαστήριο μια νέα ιστορία από τη φονική φωτιά στο Μάτι, από την οποία έφυγε ο 23χρονος Βίκτωρας, τον οποίο θρήνησαν η αδελφή και η μητέρα του.
Η Βασιλική Μίχα συγκλόνισε καταθέτοντας στο δικαστήριο για τον εφιάλτη που έζησαν τη μοιραία ημέρα όταν μαζί με τη μητέρα της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν μεσοπέλαγα το άψυχο κορμί του αδελφού της, που κάηκε από τη φωτιά στο Μάτι, για να σωθούν οι ίδιες. Κλαίγοντας με λυγμούς, η μάρτυρας περιέγραψε πώς εκείνο το απόγευμα «τα πράγματα άλλαξαν μέσα σε δευτερόλεπτα» και «το περιβάλλον ήταν αγνώριστο».
Η μάρτυρας κατέθεσε πως αιφνιδιάστηκαν από τη φωτιά και έφυγε από το σπίτι φορώντας πιτζάμες και παντόφλες. Όπως περιέγραψε η ίδια ο αδελφός της, η μητέρα τους και μια φίλη της μπήκαν στο αυτοκίνητο αλλά έπεσαν σε μποτιλιάρισμα.
«Υπήρχε κατάσταση πανικού από το πουθενά και ξαφνικά» ανέφερε χαρακτηριστικά για να πει στη συνέχεια πως εγκατέλειψαν το αυτοκίνητο και πήγαν στη θάλασσα που ήταν δίπλα τους με τη φωτιά να τους ακολουθεί.
«Δεν είχαμε άλλη επιλογή… Αν είχαμε καθυστερήσει να φύγουμε δύο τρία λεπτά η φωτιά θα μας είχε προλάβει και θα είχαμε καεί μέσα στο αυτοκίνητο. Δεν υπήρχε κάποιος να μας ειδοποιήσει… Να χτυπήσει μια καμπάνα… Ένας να είχε ειδοποιήσει κάποιον θα είχαμε φύγει και τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά…» είπε φορτισμένη και περιέγραψε πως «δεν υπήρχε οξυγόνο». «Τα κουκουνάρια που καίγονταν έπεφταν πάνω μας. Και για να μην καούμε τρέχοντας μπήκαμε στο νερό» ανέφερε έντονα φορτισμένη και συνέχισε λέγοντας πως μέσα στο νερό πια, μετά από αρκετή ώρα, η φίλη τους, Αιμιλία πέθανε.
Διαβάστε επίσης: Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι: Σοκάρουν οι νέες περιγραφές – «Εχει καεί η ψυχή μου μέχρι να κλείσω τα μάτια μου»
«Η μητέρα μου θεώρησε σωστό να την κρατήσει δίπλα της γιατί πιστεύαμε ότι κάποιος θα έρθει να μας μαζέψει. Ήθελε να την πάει στα παιδιά της» κατέθεσε και συνέχισε λέγοντας πως ήταν η στιγμή που ο αδερφός της άρχισε να παραπονιέται για κράμπες στα πόδια και να λέει πως δεν θα τα καταφέρει. «Μόλις αντιλήφθηκε ότι η Αιμιλία δεν ήταν στη ζωή πανικοβλήθηκε. Μετά από δύο κύματα ο Βίκτωρας έφυγε. Ήταν γυρισμένος ανάποδα. Η μαμά μου δεν ξέρω πως άντεξε και το αντιμετώπισε. Τον γύρισε είδε το πρόσωπο του και ήταν μαύρος. Δεν το πίστευα ότι είχε φύγει. Μου έλεγε ο Βίκτωρας δεν είναι, πλέον, στη ζωή… Περίμενα κάποιον να έρθει. Τον κρατούσα. Μου είπε αν συνεχίσεις να τον κρατάς θα φύγεις και εσύ, θα φύγω και εγώ….» είπε κλαίγοντας σπαρακτικά και συμπλήρωσε πως για να μην χωριστεί με τη μητέρα της έδεσαν με ένα ρούχο τους καρπούς τους.
«Είχαμε μόνο η μία τη άλλη και κοιτούσαμε τον ουρανό περιμένοντας κάποιος να μας πετάξει ένα σωσίβιο» ανέφερε συγκλονίζοντας. Η μάρτυρας περιέγραψε τις αγωνιώδεις προσπάθειες τους να παραμείνουν ζωντανές παλεύοντας με τα κύματα, τις καύτρες που έπεφταν από το μαύρο ουρανό και το κρύο ενώ η θάλασσα έφερε κοντά τους δυο πτώματα γυναικών.
«Τρέμαμε από το κρύο και την κούραση. Γυρνάω και λέω στη μαμά μου. «Θα πεθάνουμε και εμείς;» Δεν μου απαντούσε… Το πρόσωπο της ήταν μαύρο…Ήξερα πως αν έφευγε η μάνα μου θα έφευγα και εγώ… Δεν θα τα κατάφερνα» κατέθεσε.
Ένα καΐκι στις 11 το βράδυ τις βοήθησε πετώντας τους δυο σωσίβια. «Βοήθεια ,ελάτε από εδώ… Φωνάζαμε. Μας πέταξαν σωσίβια. Εκείνη την ώρα έκλαιγα. Δεν ήξερα τι έπρεπε να αισθανθώ. Είχα αφήσει πίσω μου τον αδερφό μου. Λες και με είχαν κόψει στα δύο…» είπε κλαίγοντας με αναφιλητά και περιέγραψε πως φτάνοντας στη Ραφήνα βρέθηκαν «στο έλεος του Θεού». «Λες και αποβιβαστήκαμε από το πλοίο που ερχόμαστε από τις διακοπές μας» κατέθεσε και ράγισε καρδιές μιλώντας για τις επόμενες οκτώ ημέρες που έψαχναν το Βίκτωρα.
«Το σώμα του ήταν μέσα στη θάλασσα. Αυτό που ζήσαμε να περιμένουμε πάνω από ένα τηλέφωνο να μας πουν που βρίσκεται, δεν ξέρω… Σε ποιον άνθρωπο αξίζει κάτι τέτοιο, μαρτύριο…Προσευχόμαστε να βρεθεί το σώμα του. Την επόμενη Δευτέρα μας είπαν ότι είχε βρεθεί και έγινε και ταυτοποίηση. Δεν μπορέσαμε να τον δούμε να τον αποχαιρετήσουμε για τελευταία φορά. Τον αποχαιρετήσαμε μέσα σε ένα κλειστό φέρετρο.
Διαβάστε επίσης: Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι: «Η κόρη μου κάηκε 140 βήματα από τη θάλασσα»
Στα πρώτα γενέθλια του αδερφού μου τη μητέρα μου την έπιασε κρίση πανικού γιατί δεν μπορούσε να το αντέξει» ανέφερε κλαίγοντας με λυγμούς και ξέσπασε λέγοντας: «Είμαστε μισή ώρα μακριά από τη Βουλή, είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα εμείς ; Πού είναι το κράτος; Δεν ντρεπόμαστε λίγο; Ντροπή μας αυτά που γίνονται. Κάθε καλοκαίρι εγώ φοβάμαι πλέον για τη ζωή μου. Φοβάμαι να ζήσω τη ζωή μου σε αυτή τη χώρα γιατί ξέρω ότι δεν θα υπάρξει κανείς να με προστατεύει… Πού ήταν οι αρμόδιοι; Πού βρίσκονταν; Αν συνέβαινε ένας πόλεμος, σε όλους εσάς μιλάω, τι θα γινόταν…Το κράτος μας έχει πέσει σαν τραπουλόχαρτο ένα προς ένα. Αυτά που συνέβησαν είναι εγκληματικά. Έχετε ακούσει όλες τις μαρτυρίες των ανθρώπων που πνίγηκαν, κάηκαν ζωντανοί ουρλιάζοντας και όλα αυτά γιατί κανείς δεν έκανε τη δουλειά του. Ένας να είχε κάνει τη δουλειά του θα είχαν σωθεί οι περισσότεροι».
Η περιγραφή της μάνας
Η μητέρα του 23χρονου Βίκτωρα Αθηνά Μουτάφη, κάλεσε τους δικαστές να μην φανούν κατώτεροι των περιστάσεων όπως οι αρμόδιοι την μοιραία ημέρα της φονικής πυρκαγιάς και συγκλόνισε περιγράφοντας πως αποφάσισε να αφήσει τον νεκρό γιο της στη θάλασσα για να σώσει την κόρη της.
Η γυναίκα περιέγραψε πως φύγανε «άρον άρον» από το σπίτι με τον ένστικτο να τους οδηγεί στη θάλασσα.
«Μέχρι να μπούμε στη θάλασσα λες και ανοίξαμε μια πόρτα και βρεθήκαμε στην κόλαση… Κάποια στιγμή ο Βίκτωρας μου έλεγε δεν αισθάνεται καλά και πως θα πεθάνει .Μου λέγε δεν θα αντέξω. Προσπαθούσα να τον ηρεμήσω» είπε και συνέχισε; «Εκείνη την ώρα δεν βλέπαμε ούτε στεριά ούτε τίποτα. Μας κουκούλωναν τα κύματα. Λες και μας είχες ρίξει στην άβυσσο. Η έγνοια μου ήταν να μην χαθούμε». Μετά από δυο ώρες, κατέθεσε, η φίλη της Αιμιλία της έκανε ένα νεύμα λέγοντας της «πες στα παιδιά μου ότι τα αγαπάω πολύ». «Ο Βίκτωρας τα έβλεπε όλα αυτά και επιβάρυναν την κατάσταση του. Κάποια στιγμή η Αιμιλία εγκατέλειψε. Ήμουν σε κατάσταση πανικού. Ήθελα να τη βάλω έξω να τη δουν τα παιδιά της γιατί ήμουν σίγουρη ότι κάποιος θα έρθει να μας μαζέψει. Γι αυτό και δεν την άφηνα…» κατέθεσε και με συγκλονιστικό τρόπο περιέγραψε τη στιγμή που κατάλαβε πως το παιδί της είχε φύγει από τη ζωή.
«Είδα τον Βίκτωρα μπρούμυτα να επιπλέει. Το γύρισα ανάσκελα και του μιλούσα και δεν απαντούσε. Ήταν μαύρος παντού. Ο χειρότερος εφιάλτης που φαντάζεστε εσείς οι γονείς, εγώ τον έβλεπα μπροστά μου… Ή θα πήγαινα μαζί του ή θα άφηνα τον Βίκτωρα να σώσω τη Βάσια» είπε καταρρακωμένη και συνέχισε «Δεν ξέρω πώς το έκανα μη με ρωτάτε. Λειτούργησε το μητρικό ένστικτο. Αποφάσισα να πάρω τη Βάσια και να φύγουμε. Δεν έχω λόγια να σας περιγράψω εκείνες τις στιγμές. Δεν υπάρχουν λέξεις στο ελληνικό λεξικό. Τελικά συνεχίσαμε. Τον άφησα και έφυγα. Ήθελα να ουρλιάξω… Ήθελα να βουτήξω στη θάλασσα να πάω να τον φέρω πίσω. Δεν το πίστευα αλλά της έλεγα θα τα καταφέρουμε. Έβγαλα το εσώρουχο μου και δέσαμε τους καρπούς μας για να μη χαθούμε. Μας πήγαιναν τα κύματα όπου ήθελαν. Στις τρεις ώρες μέσα στη θάλασσα έφυγε το παιδί μου…».
Η μάρτυρας είπε πως ενώ βρίσκονταν μεσοπέλαγα ένας κύριος έδιωξε από δίπλα τους το πτώμα μιας γυναίκας για να μην φοβηθούν. «Δεν ήξερε ότι εγώ είχα αφήσει δύο αγαπημένα μου πρόσωπα στη θάλασσα και είχα θάψει τη ψυχή μου εκεί. Μου ήταν εντελώς αδιάφορο ότι θα με έσωζαν. Οταν ήρθε το ψαροκάικο είχα το αίσθημα ασφάλειας για το παιδί μου αλλά εγώ δεν είχα κανένα συναίσθημα χαράς» κατέθεσε με δάκρυα στα μάτια και ανέφερε πως ενημέρωσε τον πατέρα του Βίκτωρα «ότι το παιδί μας είναι στη θάλασσα». «Το αισθανόμουν μόνο του μέσα στη θάλασσα …και έκανα κάθε μέρα μια κηδεία» είπε κλαίγοντας με λυγμούς και ζήτησε την τιμωρία των υπευθύνων.
«Αυτή είναι η ιστορία μου …Άκουγα, μετά τι είχε γίνει όσο ήμουν στη θάλασσα και έμαθα για την εκκένωση στην Κινέττα. Και μετά άρχισαν τα «γιατί» να γεμίζουν το μυαλό μου… Όλοι αυτοί οι υπεύθυνοι που έπρεπε να κάνουν το καθήκον τους δεν έκαναν τίποτα, ούτε καν προσπάθησαν … Όλα αυτά που άκουγα δεν μπορούσαν να με αφήσουν ανεπηρέαστη. Ακούστηκαν αφύσικα πράγματα από τους αρχηγούς αστυνομίας, πυροσβεστικής, λιμεναρχείου οι οποίοι εκείνη τη μέρα φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων Θέλω να σας πω να μη φανείτε και εσείς κατώτεροι των περιστάσεων» ανέφερε απευθυνόμενη στους δικαστές.
Πηγή φωτογραφίας: Eurokinissi
Πηγή: Newsbeast
